Kondolencje

Czasami trzeba podjąć się takiego tematu. Nie lubię robić kondolencyjnych kartek, ale koleżanka bardzo mnie prosiła. Skromna forma, bo nie może być inna.

Wena

Wena chodziła za mną już od miesiąca, ale nie mogła zgrać się z Czasem. Wczoraj się udało i ukleiłam kilka karteczek. Śliczne kwiatowe papierki przyjechały do mnie z Niemiec (dziękuję Iwonko). Karteczki proste, kolorowe i radosne jak pejzaż za oknem. Pomysły z Pinteresta, bez którego nie umiem już funkcjonować.

Pora wrócić

Trochę trwało, zanim ogarnęłam powakacyjną rzeczywistość. Wiele obowiązków zawodowych, domowych i rodzinnych skutecznie uniemożliwiało mi oddanie się ulubionym zajęciom. Oczywiście robiłam z doskoku jakieś pojedyncze prace, ale były one w większości "na wczoraj" i nie zdążyłam ich sfotografować. W weekendy trafiły się jakieś wyjazdy na borówki, na grzyby, na ognisko do znajomych, przyjazdy dzieci, do tego zbiory owoców (wyjątkowo obfite). A dzień coraz krótszy i ogólny brak motywacji do tworzenia.
W końcu jednak obiecane zaproszenia na osiemnastkę musiały się zmaterializować i oto są. Jubilatka nie życzyła sobie za wiele ozdób. Papier w łezki symbolizuje lekki żal za odchodzącym dzieciństwem. Myślę, że spełniłam jej oczekiwania. Dowiem się jutro.